Tek İhtiyacın Sevgi! Gerçekten mi?

Merhaba Moronistanlılar,


John Lennonda aynı şeyin şarkısını söylüyordu ve görünüşe gerçekten tek ihtiyacımız olan şey sevgi. Ancak sevgi denen şeyin ne olduğunu gerçekten biliyormuyuz? Sevgi hakkında tonlarca şiir yazılmış, beste yapılmış, üzerine saatlerce konuşulmuş yada kafa yorulmuş olsada bundan ortaya çıkan sonuç öyle yada böyle sadece çiftleşme için gerekli olan bir eş'ten ibaret. Özellikle son zamanlarda bu kelimenin sıkça duyulduğu terimlerde artmakta: "Kalbine odaklan", "sevginin kendisi ol", "sevgi tek çözümdür, çünkü sevgi daima galip gelir" yada "sevgi ve ışık yollayın" gibi pasifize edici ve amcıklaştırıcı zırvalar git gide artışa geçmekte. Koyunlar facebook gibi sitelerde bunu sanki yeni bir inanç şekliymiş gibi yansıtmakta: sevgi, sevgi ve sevgiiiii. Hatta bununlada kalmayıp günlük konuşmalarınada sürekli olarak bu kelimeyi sokmadan edemiyorlar. Sanki bu kelime dünyanın tüm problemlerini çözecekmiş gibi bir hayale takılıp kalıyorlar. Tek ihtiyacınız olan şey sevgiiiii. Ohh, öylemiii?!


Madem bu şey bu kadar basit, o zaman teknolojik gelişmeyide bir kenara bırakarak, nasıl oluyorda şimdiye kadar dünyada temel bir değişim gözlenemiyor? Yıl 2012 ve halen soykırımları izleyip, tv ekranında savaşları ve otoriter baskıları naklen seyretmeye devam ediyoruz. Hayırseverler dünyanın neredeyse her yerinde savaşla belirli rakamlarda insanları öldürmeye devam ediyor iken bu gerzeklerin tek yapabildiği şey sikim sülfat pankartlara barış işareti yapıp yolda otlamaya çıkmaktan başka bir şey değil. Pasifize edilmiş bu malların sevgi ile hiç bi sikim değiştiremiyor oldukları herhalde bariz bir şekilde ortada duruyor.


Eğer "sevgi" kelimesine dikkatlice bakarsak, bunun en çok istismar edilen ve aslında manası tam olarak anlaşılmayan kelimelerden biri olduğunu görürüz. Aslında tek yapılan şey şehvet, yükümlülük, görev, tutku, arzu, yüzeysel duygular, fikirler ve kavramların eksikliğini "Sevgi" denen kelime ile doldurmaktan başka birşey değil. Bu tip saptırmalar koyunlar tarafından (bilinç dışı) realitenin gerçek yüzünü onu en objektif şekli ile görmemek ve hayatı pembe gözlüklerden görmeye devam etmek için kullanılır. Koyunlar ne kendilerini nede dünyayı objektif bir şekilde görmekten kaçındıkları için kafalarına göre uyduruk laflar kullanarak konuyu değiştirmeye ve kendilerini kandırmaya devam etmeye programlarlar. Koyunlar daima görünüşü realite olarak algılamayı tercih ederek karşılarındakini ne olduğuna göre değil nasıl göründüğüne göre değerlendirerek kendi hayali realitelerini oluştururlar.


İnsanlar arasında çeşitli sevgi türleri vardır: kişisel (arkadaş) sevgi, ebeveynlere olan sevgi, topluma ve aileye karşı olan sevgi, kendine karşı olan sevgi, kendinden daha yüce olan birşeye karşı olan sevgi, tanrıya karşı olan sevgi yada insani zihin ürünü olan ideoloji veya ulusa olan sevgi... vs.


Ya peki nedir bu bahsedilen sevgi? Böyle kudretli bir gücü nasıl izah edebiliriz? Kelimeler o güce işaret ediyor olsalar bile onun ne olduğunu anlatabilmekte oldukça yetersiz kalıyorlar. Belkide öncelikle sevginin ne olmadığını izah etmekle başlayabiliriz!


Konu kişisel ilişkiler olunca çoğunlukla gördüğümüz şeyler kontrol oyunları, kıskançlık ve gıpta gibi aslında sevgi ile alakası olmayan fakat dışavurumların ve davranışların temel olarak sergilediği korku ve ihtiyaca dayanan şeylerdir. Sevgi duygu ve hislere dayandırılır fakat bu gelişmenin beyindeki kimyasal bir tepkime sonucu oluşan ve "kafayı bulduran" (amı götü dağıttıran ve mantık dışı hareket ettiren) bir etki olduğu pek tartışılmaz, çünkü bu konu aynı zamanda psişik vampirlik gibi kulağa hoş gelemeyen bir başka konuyu açar. Birçok ilişki bu karşılıklı beslenme prensibine göre işler, yani burada konu kesinlikle sevgi değildir - hatta dahada ileri gitmek gerekirse önümüzde parazitik bir karşılıklı-bağımlılık söz konusudur, buna simbiyotik yaşamda denebilir. Cinsel çekicilikte bazen sevgi ile karıştırılır. Bir çok insan yanlış sebeplerden dolayı yeni bir ilişkiye başlar - bu ister yalnızlıklarına bir son vermek olsun, istersede hayatlarındaki boşluğu tamamlayacak birinin arayışı - ki buda yine psişik beslenme ile aynı şeydir. Bu çoğunlukla bilinç dışı gerçekleşir, böylece insanlar kendilerini önlerinde duran gerçeklerden - ne veya kim olduklarından yada partnerin gerçek benliğinden uzak tutmak için yalanlar oluşturup bunu "sevgi" ile eşleştirmeyi seçerler.


Hani kız arkadaşınızdan ayrılınca: "ben senin sevgin olmadan ne yaparım", "bana senin aşkın lazım" yada "senin aşkın olmadan ben bir hiçim" gibi cümleler sarf eder... sizce bunu size sizi sevdiği içinmi yoksa size "ihtiyacı" olduğu içinmi söylüyor? Ona sevginizi nasıl veriyordunuz? Amını parmaklayarak? Kredi kartınızı yada cüzdanınızı ona sunarak? Arabanızla gezdirerek? Tatile götürerek? Güller alarak? Akşam yemeğine götürerek? Tabiki hepsini zevkle yapıyordunuz, çünkü sonunda mala vurmak veya ağzına vermek (veya diğer fantaziler) vardı - DEĞİLMİ? Sadece kendinizin neden partnerinize ihtiyacınız olduğunu değil, aynı zamandada onun neden size ihtiyacı olduğunu düşünün!


İnsanlar kendilerini, uydurdukları yalanlara  inanmaya ikna ederek kendi hayalperestliklerinin kurbanı olurlar, bu sayede hayatlarını davranış, fikirler, hisler yada içgüdülere göre yönlendirerek kendi benliklerini örtbas eder ve uyduruk bir kişinin hayatını yaşarlar. Böylece birey neyin gerçek ve neyinde yalan olduğunu ona işaret edecek tüm referans noktalarını kaybeder. Buna bağlı olarakta birey kendini sadece işine gelen şeyleri gerçek olarak kabul etmeye şartlandırır... böylece işine gelmeyen yada rahatsızlık veren şeyler onun için yanlış yada yalan sıfatını kazanır.


Bir insanı gerçekten sevebilmek için karşıdakini ne ise o olarak, yani değiştirmeye ve şekillendirmeye çalışmadan kabullenmek gerekir. Karşılıksız sevginin temelide budur, fakat bunu idrak edebilmemiz için kendimizi anlamak ve tanımak zorundayız. Ancak bu yolla aşk evresi bitince yaşanılacak olan acı ve kederin, hayali görüntülere kanmış olmaktan kaynaklanacağını biliriz. Bu alanda başarılı olabilmek için karşılık beklemeden vermek ve almayı anlamak en temel unsurdur. Fakat biliyorsunuzki tanışacağınız birçok koyun sizin bu "karşılık beklemeden verme" huyunuzu sömürmek isteyecektir. Bu konudada melekler gibi kanat takıp elinizdekileri dağıtmak hiç akıllıca değildir!


Bir kadınla yatmamışsanız onu "kesinlikle" tanımıyorsunuzdur? Sakın öyle olmadığını söyleyerek kendinizi kandırmayın! Mesela o anda vücudundaki bazı detaylar dikkatinizi çekecek, kimisi sizi iğrendirecek, kimisi ise düşündürecek - sonundada ya onu bu yeni keşiflerden dolayı benimseyemeyeceksiniz yada kendinize bir yalan uydurup takılmaya devam edeceksiniz. Mesela ta o ana kadar göğüs uçlarında kıl olduğunu bilmiyordunuz! Artık biliyorsunuz - nasıl hissediyorsunuz? Ta o ana kadar terleyince tiksindirici koktuğunu fark etmemiştiniz! Şimdi biliyorsunuz! Ya bu sizde nasıl bir düşünce yaratıyor? Artık her yatak serüveni öncesi bu düşünceler sizi kovalayacak! Sonrada aletim "neden kalkmıyor" diye kendinize soracaksınız. Diyelimki tam o anda ilk defa ayaklarına çıplak hali ile bakıp çarpık görüntüsüne takıldınız... belkide topuklu giymekten oluşan ve kanyon gibi yarıklara sahip olan topuğunu gördünüz. Nasıl hissediyor olacakınız? Hala onu seviyormusunuz? Yoksa sadece kendinizimi kandırıyorsunuz? Belkide sırf vajinaya yada göte odaklanarak kendi dikkatinizi belirli bir noktaya toplayarak diğer unsurları es geçmeye uğraşıyorsunuz. Kadınların seksi şekilde paketlenip süslenmiş hali ile yatakti hallerinin ne kadar farklı olduğu ve tüm bu aldatmacanın göz önünde ömür boyu süregeldiğini görmezden gelebilirmisiniz? Artık gelemezsiniz! Nedenmi? Çünkü yazıyı okudunuz bile!..... Birşey değil!


Her neyse konuyu dağıtmıyayım....


Kişisel ilişkilerin dışında "sevgi" kelimesi birçok sloganada katılmıştır - özelliklede New Age akımına takılanlar arasında bu kelime sürekli kullanılır: Işık ve Sevgi... Sevgi ile kal... yada Sevginin gücü gibi zırvalar. Bu kelimelerin kullanım amaçlarıda oldukça basittir... bu sayede "sevgici" ve "ışıkçılar" sadece pozitif şeylere odaklatılarak diğer negatif olan şeylerden uzak tutulurlar ve o sikindirik suratlarında daima sahte bir gülücük ile gezmeye şartlanırlar.  

"Ayy şuna baaaak ne ciciiii" - "Ehhm, şurada evsiz insanlar var ama..." - "Ay şu ağaçların hışırtısı ne muhteşem değilmiii" - "Ehhm tamamda şuradaki 5 yaşındaki çocuk dilenmeye zorlanıyor..." - "Aman tanrım şu gökkuşağının renkleri ne harika dimeee" - "OK - tamam iyi hoşda yakında savaşa girecek gibiyiz, yani iyi olmayan şeylerde var!"....

.. bu muhabbet bu şekilde dumur diyarlarına doğru devam eder. Pozitif ol - Pozitif ol... sen pozitif oldukça herşey pozitife dönüşecektir.... ama olmuyoooor işte ol-mu-yooorrrr. Bu salakların tek yaptığı şey görmezden gelerek birşeylerin değişeceğini zannetmekten ibaret. İlginç olan şey ise bi sikimin değişmediği!


Nazik, sevecen yada sempatik olmakla ilgili bir sorun yok aslında, ancak bu özellikler gerçeklere sırt çevrilmeden yapılırsa gerçek bir anlam kazanır. Görünüşe değil içeriğe önem vererek politik görüşleri savunmakta bunun bir parçasıdır. Sırf bir lider sempatik diye onu seçmek ancak koyunların yeltendiği bir aktivitedir.


Bir diğer sıkça kullanılan terimlerde kalbe odaklı, sevgi dolu ve şefkatli olmamız gerektiğidir. Peki, neden olmasın, haydi aile ve çevremizinde dışına taşacak şekilde şefkat ve sevgi gösterelim ve bunun tüm dünyaya yayılmasına yardımcı olalım! Tamamda bu ne demek şimdi? Bu lafları kullanarak aslında ne demek istediğimizi kesin olarak biliyormuyuz? Bir çok insan sevgiyi - duygular, hisler yada incelikle karıştırır, fakat sakın bu daha fazlası olmasın, mesela daha yüksek bir bilinç seviyesi yada var olma statüsü? Sevgi birçok şey ile karıştırlmaya devam edilirken zekada bir nevi aşağılanmaya devam edilir, ancak buna rağmen bize düşünürken kalbimizle düşünmeyi ve nasıl hissediyorsak öyle yapmamızı önerirler. Bu tarz davranışın sonuda çoğunlukla objektif düşünme eksikliği dolayısıyla kendini aldatma ve tabiki hüsranla sonuçlanır. Esas konu aslında sadece kalbin zeka ile, içgüdünün mantık ile ve mistisizminde bilim ile birleşmesidir.


Karşılaştığım birçok insan bir nevi kendilerini zorlarcasına yüzeysel ve yapay sevgi-orgileri ile yaşamaya çalışıyorken, sadece pozitifliğe odaklanarak kendilerini tehlikeye atacak şekilde hayatı ve onun işlevini perdelemeye çalışıyorlardı. Aslında tek istedikleri şey kendilerini iyi hissetmekti - bu yüzdende bu "kendini iyi hissetme" imkanlarını tehlikeye sokacak her türlü düşünce yada fikir onlar için bir nevi tehdit idi. İnsan vücudunun yalan söylemeyi beceremediğini göz önüne alarak yaptığım gözlemlerde bu insanların kendilerini aşırı baskı altında tutarak bir kalıpta tutmaya çalıştıklarını görmeden edemiyordum. Yüzeyde hiçbirisi kendisi ile ilgili bir sorun olduğunu yada olabileceğini belli etmek istemiyordu. İçinde bulundukları kalıpta kendilerini mutlu ettikleri sürece herşey normaldi! Bu davranışlar son zamanlardaki "farkındalık", "bilinçlenme" yada "uyanık olma" gibi akımların etkisinde kalmış olanların takip ettiği New Age öğretileri yada popüler psikoloji tarafından zaten zayıf olan zihinlerine zırvalar enjekte edilerek sürekli olarak bir uçma hissi sunuluyor, bu gelişmede iyileşmelerinden çok, daha çok salaklaşmalarına sebep oluyor. Bu insanlar ne olduğunu bile bilmedikleri şeylere verilen isimlerin peşinden koşarak hayali kar tanelerini toplamakla uğraşmayı realiteye objektif bakmaya tercih ediyorlar. Objektif bakamadıkları içinde sevgi denen şeyi bulma çabaları asla bir sonuç vermiyor! Sadece hayal kırıklıkları....


Bu insanların göremediği şey ise: kendilerini sürekli bir şekilde acılarının kaynağından uzaklaştırmaya çalışarak, esas problem olan kaynağı değiştirmektense onun etrafında hippiler gibi hoplayıp zıplamak ve görmezden gelmektir. Bu görmezden gelme ve uzak kalma dürtüsüde onların daimi olarak acı çekmeye ve kendilerini kandırmaya devam etmelerini sağlar.


Sevgi bir duygusallık durumu değil, daha çok bilinçsel bir anlayıştır. Bilincin katları olduğu gibi, bireyin hangi bilinç seviyesinde olduğuna bağlı olarakta sevgiyi algılama ve sevginin farklı katlarını idrak etme olanağı vardır - bu sadece bireyin varlığı ve objektif yapısına bağlıdır. Sevgi doğanın bizden beklediği gibi sikişip çocuk yapmak ve doğan bebeğe göz kulak olmak değildir - bunlar sadece insanın bir parçası olan hayvanın içgüdüsüdür. Düzüşmeyi sevgi ile karıştırmayın, çünkü bu elma ile armutu aynı şey yapmak olur. İnsanlar ya zevkten yada ihtiyaçtan düzüşür - bunların hiçbirisininde sevgi ile bağlantısı yoktur, burada bahsedilen şeyler sadece doğal içgüdülerden ibarettir. Yani bu uygulamalar mekanik birer işlem olarak Genel Kanunun bir parçasıdır! Çünkü cinsel sevgi (yada şehvet) hayatın idami ve devamı için gerekli bir etkendir.


Bireyin hayata objektif bakmasına bağlı olarak kendi üzerinde çalışmasıyla beraber ortaya çıkan sevgi anlayışı zamanla daha üst seviyelere çıkacaktır. Yani herşeyi olduğu gibi görüp kabul ederek ve farkına vararak sevginin ne olup olmadığı anlaşılabilir. Bu anlayış ise kesinlikle mutlu düşünceler yaratarak elde edilmez. Bu anlayışın temelide tabiki bilgi, idrak ve objektivitede yatar.


Babanız onun istediği şekilde yaşamadığınız yada davranmadığınız zaman sizi o anda seviyormu? Ya bir bebek durmadan zırlayarak ebeveynlerinin kafanı sikerken, hala onu zırlamadığı andaki kadar seviyorlarmı? Hiçmi onu alıpta duvara çarpaları gelmiyormu akıllarının ucuna? Ya eğer annenizin istediği bir kızı bulup evlenmemişseniz, sizi halen seviyor olacakmı? Yoksa doğacak çocukların zürriyetinimi düşünecek? Babanızın arabasını direğe çarpınca sizi halen oldukça seviyor olacaktır sanırım! Anlayacağınız gibi bunların hiçbirisinin sevgi ile alakası yok - hepi sadece sürece bağlı duygusal tepkimeler serisinden ibaret! Sizden bekleneni yaptığınız sürece sevilirsiniz - yani koşullara uyduğunuz sürece. Koşullar giderse bu sahte sevgide beraberinde gider.


Sevgiyi kendinizde bulamıyorsanız başka hiçbiryerde bulamazsınız! Ne bir vajinada, ne everestin zirvesinde nede annenizin kucağında! Sevgi sadece içte varsa dışarı yansır.... başkasından sevgi elde edilemez, ancak bu; zamanımızın klişesi olduğundan koyunlar sevginin birşeyler yapılarak elde edileceğine inanmaya devam ettiği sürece ayakta kalan bir sistemdir. İnsanlar ellerinde olmadığına inandırıldıkları şeyleri sürekli arar dururlar. Fakat sevgi ne kaybedilmiş nede elde edilmesi gereken birşeydir, daima mevcuttur!


Ancak dünyadaki herkesin sevebileceğinide kast etmek istemiyorum... çünkü bazı insanlar bu özellikten mahrum doğarlar. Bu aslında bir eksiklik değil, doğanın bir gereğidir. Bahsettiğim insanlara tıp dilinde psikopat denir. Bu insanlar genel nüfusun yaklaşık %4-7 kadarını oluşturur ve ne zaman bir nüfus artışı olsa ortaya bir virüs gibi çıkarak negatifliğin artması ve nüfusunda azalması için önemli bir etken oluverirler. Bu hayırseverler diğer insanlar gibi duygusal zayıflıklara sahip olmadıklarından toplu katliam gibi aktiviteler onlar için sadece bir iş sıfatını alır. Görevlerini yerine getirir ve yine ortadan yok olurlar.


Bu açıdan baktığımızda bir diğer New Age zırvası olan "Hepimiz Biriz" sloganının hiçde bu ortama uymadığını görürüz. Tamam, başka bir bakış açısıyla hepimiz aynı şeyin bir parçasıyız ancak burada iken sadece kendi başımızayız!


Anlayacağınız sevgi ile bu hayırseverleri durdurmanın hiçbir imkanı yok - kısaca sevgi denen şeye karşı bağışıklılar ve hiçbir şekilde etkilenmiyorlar hatta çoğunlukla bunu bir zayıflık belirtisi olarak görüyor ve bundan fayda sağlıyorlar. Tabiki burada sözü geçen şey gerçek sevgi değil, sadece onun bir imitasyonu. Çünkü hayırseverleri anlamak için bilmek gerek, bilmek için düşünmek, düşünmek içinde sorgulamak. Anlamaya başlandığında ise git gide azalmaya başlayan bir dürtü olur: suçlama! Anladıkça daha az konuşmaya başlarsınız, çünkü gördükleriniz zaten ne ise o olarak karşınızda duruyor olur. Hayatta bir ideale sahip olarak yol alırken çoğunlukla yapacağınız şey, idealiniz uğruna diğer etkenleri görmezden gelmek olur. Bu da yine kendinizi kandırmanın bi başka versiyonudur.


Sahte gurular yada aydın abiler dünya liderlerine sevgi yollayıp dua etmeniz gerektiğini söylerler. Gerçek sevgi özgür iradeye saygı gösterir ve baskı uygulamaz... bu yüzden bunu talep etmeyen insanlara sevgi yollamakta neyin nesi oluyor? Birisi TV ye çıkıp "ne olur bize sevgi yollayın" diye bir çağrıdamı bulundu? Koyunlar sevgiden ve barıştan bahsederler ancak yinede ertesi gün gidip kurultaylarda bayrak sallayıp oy verirler. Bu sığırlar neyden bahsettiklerini ve neyi ima ettiklerini bilmediklerinden yaptıkları ile her ne kadar iyi niyetli düşünselerde, "yardımcı" olmaktansa tam aksine entropik bir gelişmeye imza attıklarını tabiki göremiyorlar.


Gerçek sevgi ancak gerçek bilgiler doğrultusunda elde edilen tecrübe ile dışavurulabilir. Yalan yanlış bilgiler doğrultusunda gösterilen sevgi sadece bir aldatmacadan ibarettir. Bu doğrultuda birey hem kendini hemde çevresini aldatmış olur.


Hayatınızda yapmakta olduğunuz herşeyi tek tek sorgulayın "Temelde ben bunu yapmak istiyormuyum?", "İlişkim bana yardımcı oluyormu?" "Aradığım şey bumu?"... tüm bunları ve diğerlerini tek tek sorgulayarak yavaş yavaş derin bir cevap ortaya çıkmaya başlayacak - işte bu cevap ancak bilginin içerisinden geliyor olacak! Bu belki bir sembol, belki bir resim, belkide bir his olarak ortaya çıkacak - tek yapılması gereken dinlemeye yada görmeye odaklı olmak. Bahaneleri çevrenizdekilere değil daima kendinize uydurursunuz, çünkü bahanenin kendisi o kadar iyi olmalıdırki buna siz bile şahsen inanmalısınızdır! 

Sakın bu sevgi işini etrafa gülücükler saçmak, herkese karşı süper iyi olmak yada yardımsever takılmak olarak algılamayın. Bu sadece insanlara sevgiyi nasıl dışavurabileceklerine dair onları programlamak içim uygulanan bir propagandadır. Tüm bu davranışların sevgi ile bir alakası yoktur. Yardım etmek bir sevgi göstergesi değil, daha çok acıma yada uzak tutmak için sergilenen bir davranıştır. Millet depremzedelere yardım yollar, çünkü gelip bahçelerinde konaklamalarını istemezler! Millet açlara yemek yollar, çünkü onları sokakta dilenirken görmek istemezler! Millet evsizlere yardım yapar, çünkü mahallenin köşesinde çadır kurup yaşamalarını istemezler. Millet bu yardımları sadece "aman göz zevkimiz yada huzurumuz bozulmasın" diye yapar. Bu yüzden sağa sola asker yollanıp mültecilerin içeri girmeden öldürülmeleri için yardım paraları toplanır.... koyunlarda seve seve sms ler ile bu paraları yollarlar. Hele birde siyasetçinin yanında bir sanatçı olupta şarkılar söylemesin.... owww - lucifer aşkına.... işte o zaman transa giren koyunlar yardım paralarını yağdırırlar. Tüm bu çoşku tabiki bir sevgi götergesi olarak lanse edilir. 

Koyunların yardım paraları ve sevgilerinin sonucu.

Medyanın gösterdiği üç beş örneğin herkes için aynı sonucu verdiğinimi zanneiyordunuz? Her ay lottoda milyonlarca oynayan ve sadece bir kaç tane kazanan var. Yani geriye kalan ve gösterilmeyen milyonlarca kaybeden mevcut. Kaybedenler koyunların zihninde daima "önemsiz" olarak algılandığından, bu tip sonuçlar onlar için önem taşımaz ve ne yaptırılıyorlarsa onu yapmaya devam ederler. Hiç aksiyon filmlerinde ölen figüranların kahramana göre ne kadarda önemsiz bırakıldığına dikkat ettinizmi? Bu tip beyin yıkamalarla koyunlar daiam "kahraman" olarak lanse edilene yani "görünüşe" odaklatılırlar. "Bu paralar nereye ve kimlere gidiyor" diye soran kaç tane koyun görüyorsunuz? Sormuyorlar çünkü sevgi göstergeleri onları huzurlu kıldığı sürece ortada bir sorun yoktur!

 

Bunu ünlüler yapıyorsa tabiki takiben koyunlarda taklit etmeye başlayacaktır. Koyunlar üzerinde ne kadar çok pasifizasyon yada amcıklaştırma uygulanıyorsa bunu dengeleyecek bir o kadarda şiddet uygulanacak demektir.

Hani birde şu sevgicilerin sürekli kullandığı bir sembol vardır.... çocukluğumda hep "ne alaka yaaa" dediğim bir sembol!

Günümüzde.....

Antik Sirenede (Günümüzde Libya)....

Bu sembol asırlar evvel oldukça rağbet gören bir bitki için kullanılıyordu: Silphium. Ne yazıkki zamanla ya hava şartları dolayısı ile yada aşırı tüketimden dolayı yok oldu ve günümüze kadar ulaşamadı. Bu sembol bitkinin tohum torbacığından geliyor. Bitkinin reçinası solunum yolu rahatsızlıkları ve diğer bir çok rahatsızlık için kullanılırken.... en önemli özelliği bir kontraseptif olarak kullanılabilmesiydi... yani o zamanın doğum kontrol hapıydı. Bu bitkiye sahip olanlar gönül rahatlığı ile düzüşebiliyor ve herhangi bir şekilde yeni bir çocuk besleme zorunluluğu kabusları görmüyorlardı.

Anlayacağınız bu sembolde sevgiden çok düzüşme üzerine kullanılan bir tanesi! Yani ne zaman kız arkadaşınıza kalp şeklinde bir çikolata kutusu ile gitseniz, sadece şunu ima etmiş olacaksınız: sabaha kadar korkmadan düzüşebiliriz!

Günümüzde bu sembolizm sadece birini yada birşeyi düzmeyi sembolize eder. Bu ister bir ülke, bir firma yada insan olsun... farketmez, sonuç sadece bir tarafın düzüleceği, diğer tarafında düzeceğidir. Hatta buna daha net bir açıklama gerekirse:

 

Açık sözlü ve dürüst        VS         Sinsi ve kurnaz

Hangisi koyunlar tarafından pozitif şekilde algılanır?

 
Heil Satan....


ENKI