YALNIZLIK??

Merhaba Moranoteranlar,

Bana yazılan birçok mailde yakınılan temel noktalardan birisi yalnızlık. Bunun her ne kadar bir sorun olmadığını belirtsemde bu duruma alışmanıza yardımcı olayım. Görebildiğim kadarı ile çoğunluk her ne kadar yalnız olmayı tercih etsede sanki bir yanları sürekli onları bunun tersine davranmaya zorluyor.

Bu sosyalleşme içgüdüsü eski bir içgüdüdür ve eskiden yani kadim zamanlarda vahşi doğada hayatta kalmak için gerekli idi. İnsanlar beraber plan yapıp tek başlarına indiremeyeckleri hayvanları avlayıp aralarında bölüşürlerdi…. Tabiî ki oradada en güçlü olan en büyük parçayı alırdı. Fakat görebildiğiniz gibi artık o eski zamanlarda değiliz! Hiç kimse mamut avına çıkmıyor…. Hiç kimse yırtıcı hayvanlardan korunmak için yüksek ağaçlara ev yapmıyor, yada toplu olarak ateş etrafında çömelerek gecenin karanlığından korunmaya çalışmıyor. Bugün aklını kullananlar bu gruplaşmadan koparak aslında bir şeyler kaybetmekten çok kazanıyor olduklarını pek anlamak istemiyorlar! Yalnız yaşayabiliyor olmakla kendi özgürlük ve bağımsızlığınıza kavuşmaktasınız.

Yalnız olmakla kimseye hesap vermek zorunda olmazsınız. Yalnız olmakla kimsenin size kural koymasına mekan hazırlmazsınız. Yalnız olmakla kimsesiz değil kendi başınızasınızdır. Buna bağlı olarak kendinizi mutlu veya memnun eden şeyleri yaparsınız. Kimsenin zırvalarını dinleyip kafanızın düzülmesine yer vermezsiniz.

Bir düşünün…. Birisi ile oturuyorsunuz ve konuşmakta olduğunuz konu büyük ihtimalle tek taraflı bir muhabbet, yani karşıdaki size kendi hoşuna giden şeyleri anlatıp durmaktadır. Yemek yapmayı sevmezsiniz ama o size nasıl yemek yaptığından bahseder. Spor karşılaşmaları ilginizi çekmez ama o size tüm takımların performansından bahseder. Yaptığı işten bahseder ama anlattıkları ne ilginizi çeker nede işi sizi ilgilendirir. Çocuğu var sizin yoksa başlar kafanızı çocuk sahibi olmanın ne kadar harika bir şey olduğundan bahsetmekle düzmeye. Tabiî ki tüm bu konuşma esnasında sizin fikirlerinizi sürekli ya es geçer, ya geçiştirir yada lafınızı bölüp kendi haklılığını ortaya çıkarmaya çalışır. “Ohh, demek çocuk sahibi olmak çok güzel bişey… ya peki sabah 3 te zırlama sesiyle uyanıp 4 farklı renkte sıçmış bir bebekle ne yapmayı düşünüyorsun?” hadi bunu bırak, “Çocuğun dişleri çıkmaya başladığında o hafta boyuncaki uykusuzluğunu nasıl gideriyorsun?” birde “Diyelimki zayıf genlerinden dolayı çocuğun astım hastası yada otist, ya o zaman ne olacak? Defolu bir çocuğa sahip olmak seni nasıl hissettiriyor olacak?”…. çoğunlukla karşınızdakine arkadaş olarak baktığınızdan onun kalbini kırmamak için bu tip şeyleri söylemez yada söyleyemezsiniz, fakat bu düşünceler onu her gördüğünüzde aklınızın bir köşesinde “bırak beni çıkayım” dercesine sizi rahatsız eder.

Konuşmaya ve iletişim kurmaya çalıştığınız kişi ile ortak noktalar bulmaya uğraşırsınız fakat bu çoğunlukla nafiledir, aslında tek yapmaya çalıştığınız şey yalnız olmamak için karşıdakinin istek, zevk yada fikirlerine uyum sağlamaya çalışmaktır. Bir nevi iki ucu boklu değnek ile uğraşmaktasınızdır. Karşıdakine uymazsanız gider, uyarsanızda onun istediği gibi bir arkadaş olacağınızdan asla istediğiniz gibi yalnız olmadan yaşıyor olamayacaksınız. Anlayacağınız belkide ömür boyu kafanıza uyan birini arayıp duracak ve anlaşabileceğiniz ortak bir noktayı bulabilmek için kendiniz olmak yerine tiyatro yapıyor olacaksınız. Kısaca bir arkadaş buldum sevdası ile kendinizi kandırıyor olacaksınız. Tabiî ki kimisi çıkıp “ama arkadaşlık özveri ister” diyecektir…. Bu salaklara sadece “bi siktirin gidin” demek en kısa cevap olur!

Çocukluktan beri sürü içerisinde yaşatılmaktan dolayı çoğunluğun zihnine işlemiş olan bu “birini bul” dürtüsü aslında zamanı dolmuş ve gereksiz bir arayıştan başka bir şey değil. Bir eş arayışı çoğunlukla hüsranla bitecektir… çünkü ta en başından iki tarafta birbirini kandırmaktadır. Hiç kimse geçmişini apaçık ortaya sermediğinden bununla ilgili noktalar ortaya çıktıkça içinde bulunduğunuz ilişkide can sıkmaya ve kurtulunması çıkmaza giren bir labirente dönüşecektir. Çünkü ya verilen sözlerden, ya tekrar birini bulamama korkusundan yada etrafa rezil olma korkusundan dolayı bırakıp gitmek imkansız gibi görüneceğinden battı balık yan gider misali ilişki öylece devam edecektir.

Bir kadınla konuşurken kafasında sizinle ilgili sadece iki fikir bulunur:

a)      Elinde tut

b)      Bir şekilde kurtul

Bu kadar… çünkü bir kadının aklı sadece bu kadar işler! Bir köleye sahip ol, çocuk yap ve hayatını güvenceye al. Bunun haricinde ona anlatmaya çalışacaklarınız sadece vajinasını kapmak için köşe kapmacadan ibarettir. Yani yalan söyleyerek onu etkilemeye ve vajinasını sunması için ikna etmeye uğraşırsınız. Bunun haricinde yapmaya çalıştığınız her şey boştur! Bildiklerinizle yada hikayelerinizle onu etkilemeye uğraşmanın sizi vardıracağı tek şey yine sadece vajinadır. Yoksa değimli??? İşin sonunda vajina olmasa uğraşmayacağınıza göre, demekki tek yaptığınız şey vajina avcılığından ibarettir. Bir kadını ancak bunun için kullanabilirsiniz – düzmek! Her kadın dolaylı yoldan bir fahişedir. Dışarıdaki sokak kadını parayı verince size doğrudan hizmetini sunar, evdeki ise onun isteklerini yerine getirdiğiniz zaman. Bir kadın ile arkadaş olduğunuzu ummayı bırakın, düşünmeyin bile – tek yaptığınız kendinizi kandırmaktır! Bir kadın ile erkeğin arkadaşlığının bittiği yer daima yataktır – daima! Eğer bu noktaya varılamıyorsa tek kelime ile kullanılıyorsunuz demektir. Biz sadece arkadaşız diyen bir kadın önündeki erkeği sadece yedek listesinde bulundurur ve vajinasından koklatarak onu sömürür!

Sakın bir kadını hayatınızın arkadaşı olarak esas almayın, çünkü öyle yada böyle hayal kırıklığına uğrarsınız. Ona sevginizi sunabildiğiniz sürece arkadaşsınızdır: ayakkabı, çikolata, çanta ve takılar! Kısaca bu arkadaşınız sevgiye sahip olduğunuz sürece arkadaşınız olarak kalacaktır… sürekli bir beklenti içinde!

Tabiî ki canınız çekti diye vajina avına çıkacaksınız ve bir yerde oturup etrafınıza bakınıp bir tane bayan ile tanışacaksınız. Centilmen takılıp hesabı ödeyecek ve telefon numaralarınızı alıp ayrılacaksınız. Dikkat edin… tam o andan itibaren vajina için yatırım yapmaya başlamış oluyorsunuz! Fakat bu riskli bir yatırım ve kaybetme riskiniz çok yüksek. Matematiksel bakarsanız dışarıda hazır bekleyen ve her istediğinizi yapacak olan bir fahişeye yatıracağınız para size %100 lük kazanma şansı veriyor. Bedavaya verdiğini düşündüğünüz kadınların bunu sırf avlanma amaçlı yaptığını unutmayın – bedavaya vajina diye bir şey yoktur. Sırf sempatikliğinizden dolayı vajinaya sahip olmuyorsunuz, sadece belirli bir amacın uğruna verilen kurbanı elde ediyorsunuz. Devam edincede sonunda sahip olunacaksınızdır!

Hiç kaç tane kadının kocasını aldattığını ve çocuklarının dahi bundan haberi olmadan yaşıyor olduklarını düşündünüzmü? Herkes için annesi tertemizdir, asla böyle bir hata yapmaz değimli? Sizi bu kadar emin yapan nedir? Şahsen beraber olduğum evli kadınları düşününce bunun üzerine kafa yormamak mümkün olabilirmi! Kısaca kadınlardan ancak alış-veriş devam ettiği sürece simbiyotik bir arkadaş olur… gerisi boştur!

Diğer arkadaşlarınız ise çoğunlukla arabanız, tanıdıklarınız yada paranız var diye sizinle takılırlar. Bazende evinizde tek yaşadığınız için, konu eve karı atmak olduğunda ilk akla gelensinizdir. Gereken her şeye sahipken, arkadaş dedikleriniz bunlara sahip değilse kullanılacaksınız demektir! Sizin istekleriniz ise tabiî ki onlar tarafından karşılanamayacaktır. Yani, eğer bir arkadaş arıyorsanız aynı seviyede ve aynı varlıkta olmadığı sürece o arkadaşlığın sömürme dışında bir şeye dönüşmesi imkânsızdır. Bu yüzden bu tip ilişkilere sadece arkadaşlık denir, yani daima biri ötekinin arkasındadır: ARKA-DAŞ! Tabiî ki bu kelimeyi “arkanı kollayan” anlamında anlamak isteyen çok olur, ancak birçok kavga anında o arkanızın nasılda bir anda boşaldığını görünce hangi anlamın daha uygun olduğunu anlarsınız… fakat bunun için biraz geç olur! Acıylada olsa gerçeği öğrenirsiniz!

Bu tip insanlarla takılmaktansa hiç takılmayın daha iyi, çünkü tek yaptığınız “onlara” iyi vakit geçirtmekten ibarettir. Sonuç itibarı ile zaten zihinsel ve statü açısından yalnızsınızdır. Tek aradığınız birilerinin etrafında takılmak ve sosyal davrandığınıza inanmaktır. Tofaş gibi dandik arabalara binmem, halk otobüsleri yada metroya binmem, hele minibüslere asla. Arkadaş hatırınada bunu değiştirecek değilim! Herkesin belirli bir standardı vardır. Çoğunluk o standardın üstüne çıkmaya can atar, bunu onlara sağlayacak birini buldukları zamanda peşinden ayrılmazlar. Bu yüzdende ARKAdaş olurlar, veya olmaya uğraşırlar.

Farklı dünyaların insanlarından dost olması nerdeyse imkansızdır! Dostlar birbirlerini ihtiyaçtan değil, zevkten ararlar! Dostlar birbirlerini bir şeye ikna etmeye uğraşmazlar. Dostlar aramadığınız için size sırt dönmezler. Dostlar karşılıklı verme yarışındadır, alma değil! Dostluk alış-veriş değil sadece paylaşımdır. Dostunuz sizi dinler, sizi anlar ve tıpkı gerçek bir dost gibi düşündüğü ne ise – sizi kıracak olsa bile – yüzünüze karşı söyler… aynısınıda sizden bekler! Dostlar bibirlerini karşılıklı geliştirme ve yüceltme yarışında olur. Bu yüzden birbirini sikmeye çalışmayan insanlar olarak bu ilişki bir ömür boyu sürer, çünkü temeli güvendir! Eğer karşınızdakine her ne sebepten dolayı olursa olsun bir güvnmeme hissi duyuyorsanız – bunda haklısınızdır, yani içgüdünüz sizi yanıltmıyordur ve kendinizi haksız çıkarmak gibi bir salaklık yaparak sadece kendinizi aldatmaya uğraşıyorsunuzdur.

Dost denen şey ömrünüz boyunca belki bir veya iki kere karşılaşacağınız ender bir olaydır! Yani her arkadaş dediğiniz kişiyi doğrudan dost olarak algılayıp kendinizi kandırmaya uğraşmayın. Çoğunlukla hüsrana uğrayacaksınızdır…. Dostluk zaman ister!

Yalnız olmak bu yüzden elitlerin kaderidir! Çevreden ne kadar uzak olursanız, bir o kadarda onların zırvalarından ve sorunlarından uzak olursunuz. Buna bağlı olarakta başkaları yerine kendinize odaklanıp kendiniz için yaşarsınız. Yaptığınız her şey kendi zevkinize uygun olacaktır. Kimseye zevklerinizi beğendirmek için uğraşmanızada gerek olmaz. Viskimi seviyorsunuz, o zaman evinizde sadece viski ve belki bir şişede şarap vardır. Puro mu seviyorsunuz, o zaman sehpanızın üzerinde bir kutucuk daima sizi bekler. Beğendiğiniz müziğin CD si yada MP3 listesi daima sizin emrinize amadedir. Sevdiğiniz meyveler masanın üstündedir ve canınız istediği zamanda dolabı açıp doğrudan şişeden yada kartondan içersiniz – hemde kimseye hesap vermeden, kimseyi düşünmeden. WOW oyununu sabahlara kadar oynayın, kimse gelip “benimle ilgilen” yada “çok oynuyorsun gözlerin bozulacak” gibi can sıkıcı şeylerle tepenize dikilmeyecek. Yapmakta olduğunuz veya yapacağınız her şey sizin zevkiniz ve keyfinize bağlı. Her kim bundan bir şey elde edebiliyorsa kendini sizin zevkinize adapte etmek zorundadır – tersi değil. Yani başkalarının zevki yada memnuniyeti için değil sadece kendi zevkiniz ve memnuniyetiniz için ne yapıyorsanız onu yaparsınız. İstediğiniz filmi seyredip beğendiğiniz sahneyi isterseniz 20 kere tekrarlatırsınız – nedenmi? Çünkü bunu yapabilirsiniz!

Neden krallar, papalar yada konsey başkanları inzivada gibi yaşadıkları halde herşeyi kontrol edebiliyorlar sizce? Çünkü ulaşılmaz olan daima koyunları bir mıknatıs gibi çeker! Elitler doğaları gereği yalnızdır. Bir sürüde en az 20 koyun ve en az 2 köpek vardır, fakat çoban daima tektir! Her çoban kendi işine ve kendi tarzına odaklıdır. Çobanlar senenin belirli günleri toplanıp belirli konular hakkındaki görüşlerini ve bilgilerini diğerlerine iletirler, ardındanda tekrar kaldıkları yerden devam ederler.

Yalnız yaşmayı sakın sürü üyelerinin psikolojik jedi zihin tekniklerine aldanarak kötü bir şey sanmayın. Ne kadar yalnızsanız kafanızı takacak bir o kadar az sorununuz var demektir. Bu sayede zihinsel sakinliği ve huzuru bulursunuz…. Bunun için spiritüel koyunlar gibi meditasyon yapmaya çabalamanızda gerekmez – çünkü zaten o durumdasınızdır: sakin ve huzurlu! Sahip olduğunuz tek sorun size ait olandır ve isterseniz çözüm için bekleyebilirsiniz. Ancak eğer sahip olduğunuz sorun bir arkadaşınızınsa – bu acilen hallolmalıdır – değimli? Buna hemen, bir an evvel yada acilen bir çözüm bulmanız gerekir. Zihinsel tecavüz ve gereksiz problemlerin içine dalmak için arkadaş edinmek oldukça iyi bir fikirdir.

Yalnızım diyerek kendinizi bunalıma sokmanın hiçbir anlamı yoktur! Aslında sevinmeniz bile gerekir. Bunalıma sürükleyen şey çocukluktan beri şartlandırıldığınız “paylaşma” dürtüsünden başka bir şey değildir. Bildiklerinizi, gördüklerinizi, duyduklarınızı yada okuduklarınızı paylaşamayınca sanki her şeyi boşa yapıyormuşsunuzcasına bir his sizi sarar. İçinizden bir şey “hadi paylaş” der durur – etrafınızda paylşacak birini bulamayıncada işletim sistemindeki hata sizi bunalıma iter… sinirlenirsiniz, bazende saldırganlaşırsınız. Bunların hiçbirisi siz değilsiniz, bunlar size çocukluktan beri beyninize kazıtılan komünal yaşam biçimi programından başka bir şey değil! Bunu bilen elitler işte bu yüzden yalnız takılırlar. Onlar koyunları koyun gibi sürü halinde yaşamaya terk ederken, kendileri, kendi ortamlarında ve zevklerinde yaşarlar.

Koyunların evlerine bakın… ne kadar tek düze ve aynı değillermi? Hepsinde birer yemek masası, iki koltuk, iki-üç yatak, bir sehpa takımı ve bir-iki tane tv var…. Aha birde unutmadan çoğunda şu vitrinler vardır… hani gelen misafir bayanlara eldeki kristal yada porselenleri sergilemek için. Bu düzenin haricindeki farklı düzenler koyunlara yabancıdır ve alışkın olmadıkları düzendeki bir ortamda kendilerini rahatsız hissederler, sanki oraya ait değillermiş gibi. Konfor aramazlar, sadece aynılığı ararlar! Koyun misafirler için bir anda uzaylıymışsınız gibi bir hale bürünürsünüz. Bunun nedeni yine aynı komünal uyumsallıktır, yani her şey sadece farklı bir renkte yada şekilde olsada aslında aynı şeydir, ortada sadece aynı şeyin farklı görünümü adı altında sunulan bir seçim imkanı mevcuttur. Bu yüzden elitler dizayncılardan türünün tek örneği olacak eşyalar sipariş ederler. Bu sayede kendi zevklerini, kendi özgürlüklerini ve kendi bağımsızlıklarını dışa vururlar. 

Tüm mobilya endüstrisinin sırf koyunlar boş dolapları, boş çekmeceleri ve boş vitrinleri doldurarak diğer yan sanayileri beslesinler diye üretim yaptığını hiç fark etmedinizmi! Koyunlar bok böcekleri gibi nerde boş alan görürlerse orasını doldurmak için bir şey satın alırlar – yoksa o mobilyanın ne anlamı kalır. Bu tip dahiyane üretimlerle koyunlar daima anlamsız çöpleri alıp evlerine tıkıştırmaya devam ederler. Böylelikle paylaşmak yerine herşeyi kendilerine saklayarak cimriliğe başlar ve daha fazlasına göz dikerler.

Ne kadar aza sahipseniz o kadar az sorununuz vardır!

İşte yalnız olmanın en büyük avantajıda budur, çehrenizi dilediğiniz gibi düzenler ve onu seveceğinizi hissettiğiniz yada bildiğiniz şekle sokarsınız. Yalnızlık kendinizi dışa vurabileceğiniz tek şanstır. Sahnede ikende yalnızsınızdır! Tek başınıza kürsüde durur ve karşınıza yüzlerce insanı alıp konuşmanızı yaparken kendinizi dışa vurursunuz. Ancak yalnız iken gerçek benliğinizi keşfedebilirsiniz. Başkaları ile beraberken ya kendinizi kısıtlamak zorundasınızdır yada tiyatro yapmak. Berbat esprilere zorla güler, karşınızdakinde ters etki yapacağını düşündüğünüz şeyleri söylemekten kaçınırsınız. Yani aslında sadece oynuyorsunuzdur ve gerçek benliğinizi dışa vuramıyorsunuzdur. Kimisi çıkıp “ben seni senden iyi tanıyorum” der…. Bu zırvaya inanabiliyormusunuz? Kimse kimseyi kendinden daha iyi tanıyamaz. Kendini tanımanın tek yoluda yalnızlıktır, yani hayırseverlerin koyunların elinden aldığı şey! Eğer koyunlar tek başlarına kendi benliklerini keşfetmeye başlarlarsa kontrol kaybedilir! Çünkü koyunları ancak bir aradalarken kontrol edebilirsiniz. Bu mantık onlara grup terapileri, grup konserleri, grup çalışmaları (okul) ve diğer grupsal etkinliklerle sürekli aşılanır. Faşizmin kaynağıda buradan gelir: birlikten kuvvet doğar! Fakat kimse bu felsefenin hatalı yani aldatıcı tarafına dikkat etmez. Yalnız iken kendi benliğinizdesinizdir, kendi kararınızı kendiniz veririsiniz… grup içindeyken ise zayıf ve kontrol altındasınızdır, çünkü sizin için kararı daima bir başkası vermektedir. Bir elin nesi var iki elin sesi var gibi zırva bir lafın yanlış olduğunu tek elle çıkarabileceğiniz seslere kanıtlayabilirsiniz. Parmaklarınızı avuç içine doğru vurunca ses çıkmıyormu? Ya parmak şıklatınca? Ya orta parmakla başparmağı am gibi birleştirip eli sallayarak işaret parmağını ikisinin üzerine vurdurarak? Tüm bu faşizm yanlısı “güç” birikimine işaret eden sözlerin koyunlar üzerindeki etkisi tek bir zayıflıktan kaynaklanır… açgözlülük, yani daha fazla güç! Grubun kendisi güçlü olabilir, fakat içindeki siz o grubun kaderine ortak olurken sadece zayıfsınızdır. Yalnız iken bir güce sahip olmadığınızı kim söyledi size peki? Okul, ebeveynler, arkadaşlar, medya ve tabiî ki korkular!

Arkadaş buluşmalarındada durum farklı değildir. Üç ve daha fazla bir topluluk içinde başkalarının zevkine göre verilen kararlara bağlı hareket edersiniz. Onların istediği bara gider, onların istediği filmi seyreder, onları beğendiği oyunları oynarsınız… tek yaptığınız sürüye uymaktır. Büyük ihtimallede sizin zevklerinize karşı bir ilgi duymuyor ve sırf çoğunluk oluşturmak yada sizi bir şekilde kullanmak amacıyla sizinle takılıyorlardır. Realitenin gerçeklerinden kaçmak, sizi yalnız bırakan yegâne etkendir! Asla unutmayın siz kendinize sahipsiniz. Kendinizin en iyi dostuda yine sizsiniz. Mutlu olmayı başkalarında değil kendinizde arayın.

Dışarıdaki grupsal koyunlar size hizmet etmek için varlar. Eğer buna tersten bakıyorsanız demekki kendinizi gruptan koparmaktan ve yalnız olmaktan korkuyorsunuz. Bu korkuyu yaratanında kendiniz olduğunu gayet iyi biliyorsunuz. Dışarıdaki kızlar sizin zevkiniz için varlar…. Onları kullanır ve yollarsınız. Hayatınızda sanki sadece bir tane kız olacakmış gibi korkuya kapılmayın, dışarıda aynı korkuya sahip binlerce kız mevcut. Duydunuzmu beni – binlerceeeeeeeee! Her akşam o arayıştaki gözlerini görüyorum.

Koyunlar çıkıp size “ee yaş 50 oldumu napcan, çocuk yok, evlenmemişsin, bir yuva kurmamışsın, ne olacak halin öyle yalnız başına” diye duygu sömürüsü yaparak sizide kendileri gibi aynı koyunsal girdaba sokmaya uğraşırlar. Bu zihin özürlüleri dinleyerek hareket ederseniz tek elde edeceğiniz şey başkalarının hayatı olur. Önce çocuk yaparlar sonrada arkalarında çocuklarına bir şey bırakmak için uğraşırlar. Sonuç olarak çocuklar ele geçen ne varsa satıp parasını yerler – varmı ötesi? Bunun içinmiydi onca debelenme ve çırpınmalar. Öldükten sonra şahsen kimsenin umurunda değilsiniz, çevrenin baktığı tek şey sizden kalandan nasıl bir pay koparacaklarıdır. Kardeşler arsa paylaşımı yada daire ve dükkanların satımı diye birbirlerine girerler… mahkemeler açılır ve para için hepsi birbirine düşman kesilmiştir. Bu salak baba ardında bir şey bırakma uğruna aslında ailesine zarar vereceğini düşünmemektedir bile, ki aynı durum hergün süregelir, sanki kimse bundan bir bok öğrenmek istememektedir.

Sonrada koyunların tekrarladığı bir başka zırva vardır: “adam parayı karılarla yemiş, gezmiş, yemiş içmiş, gününü gün etmiş, sonrada arkasında bir şey bırakmadan ölüp gitmiş” – buradaki sorun nedir? Hayatta olmak için bir amacınız varmıydı? Ya size verilen bir görev? Doğmadan önce yaptığınız bir anlaşma varmıydı? Hatırlayan varsa koyunların yaptığının tersini yapın derdim! Buradada koyunlar hayatı yaşamayı lanetleyip kendilerini sömürtmeyi “doğru” olan olarak kabullenerek başkalarının bunu yapmaması halinde onları birer öcü gibi göstermeye çalışarak kendi mallıklarını sanki “yapılması gereken tek doğru şeymiş” gibi haklı çıkarmaya çalışırlar.

Etrafınızdaki her koyun size verdiği öğütlerle, sizi kendine benzetmeye çalışır. Onlar sizinde onlar gibi acı çekmenizi ve başarısız olmanızı isterler. Size öğüt verenlere daima sorun: sen başardınmı? Çoğunlukla alacağınız cevap ya “hayır” yada dolaylı bahaneler olacaktır. Koyunları değil, kendi isteklerinizi ve kendi hislerinizi dinleyin. Birçok alanda göreceksinizki siz kendi istediklerinizi yapmış olarak mutlu iken, diğer sizi izleyen koyunlar size nefretle bakıyor olacak ve kendinizi kötü hissedip onlar gibi davranmanız için size duygusal baskı uygulayacaklardır. Sakın bu jedi mental zihin sikiştirmesi hilelerine düşmeyin…. Sizden istedikleri tek şey “kendiniz” olmamanız!

Başkalarını sevmeden önce kendinizi seveceksiniz. Başkalarına vermeden önce kendinize vereceksiniz. Başkalarını düşünmeden önce kendinizi düşüneceksiniz. Halkın hizmetkârı olmadığınıza ve olmayacağınıza göre hayatınızdaki öncelik daima ilk olarak kendiniz olacak!

ÖNCE BEN, SONRA DİĞERLERİ

HEIL SATAN